Interview met Leonard Schlüren over zijn bikepackingtrip

fahrrad.de |

Leonard Schlüren beantwoordt een paar vragen voor ons:

Hij deed het en bereikte zijn bestemming: New York. In totaal legde hij ruim 7.500 km af! Tenslotte beantwoordt hij enkele vragen over zijn tour en deelt hij enkele indrukken van zijn tour met ons.

Bikepackingreis van Alaska naar New York - eindrapport

Het interview

fahrrad.de: 1. Wat waren de leukste ervaringen tijdens de tour en waren er ervaringen die je graag buiten de tour zou willen laten?

Antwoord Leo: Als ik denk aan een fietsavontuur of video's van tochten bekijk, is het eerste dat in me opkomt het plezier dat zo'n tocht waarschijnlijk met zich meebrengt. En daar zijn veel goede redenen voor, je ervaart tenslotte veel dingen die je in het dagelijks leven niet tegenkomt. Adembenemende landschappen, indrukwekkende natuurbelevenissen en vele interessante ontmoetingen. Maar er zijn natuurlijk niet alleen mooie dagen waarop je maanden onderweg bent en voortdurend wordt blootgesteld aan weer en wind. Zo gebeurde het dat ik verrast werd door een storm midden in Saskatchewan, een dunbevolkt deel van de wereld. Mijn tent is van goede kwaliteit en zelfs in de regen heeft hij mij nog nooit teleurgesteld. Maar in deze storm had het geen enkele kans. De wind was zo krachtig dat hij alle haringen uit de grond rukte en de tent omdraaide. Er stroomden massa’s water naar binnen en mijn slaapzak absorbeerde het vocht als een spons. Om 23.00 uur nam het onweer langzaam af. Ik lag in mijn drijfnatte, koude slaapzak en wist dat het die nacht niet meer dan 10 graden zou worden. Ik overwoog mijn opties en besefte dat ik niets had kunnen doen. Er was geen plaats in de buurt, er was geen mogelijkheid tot onderdak. Ik wist dat ik de nacht in mijn natte slaapzak zou moeten doorbrengen. Deze ervaring liet me zien hoezeer ik er alleen voor stond, hoe verantwoordelijk ik was voor de situatie. Maar het liet me ook zien hoeveel ik al had bereikt en hoeveel ik ervan zou leren – zelfs in alledaagse situaties waarin mensen zo graag anderen de schuld geven. Natuurlijk was de avond niet leuk en ik wilde het niet opnieuw beleven. Toch voel ik vooral trots als ik erover nadenk: ik weet dat ik het ondanks alle uitdagingen uiteindelijk heb gehaald. En dat maakt deze herinnering waarschijnlijk een van de mooiste die mijn rondreis te bieden had.

fahrrad.de: 2. Wat waren de grootste uitdagingen tijdens de tour?

Antwoord Leo: Als ik aan uitdagingen denk, denk ik graag aan kleine mijlpalen die vooral kracht vereisen om te bereiken. Maar ook al waren er veel bergen, pechgevallen en kleine ongelukken tijdens de tour, de grootste uitdaging was uiteindelijk de discipline om elke dag door te gaan. Om te rijden, ook al was je na een dag maar een millimeter op de kaart gewonnen. Om door te gaan, zelfs als je denkt dat je aan het einde bent, gewoon om de verbazing te voelen over hoeveel je uiteindelijk kunt bereiken.

fahrrad.de:3. Waren er dagen dat je de tour wilde stopzetten en je afvroeg wat je hier deed?

Antwoord Leo: Na 10 dagen was er mijn eerste echte wanhoopspunt. Ik wist al dat ik alleen zou zijn, maar de eenzaamheid kostte me veel. Ik had weinig eetlust en weinig motivatie om door te gaan. Maar ook al zag ik op dat moment het nut van de onderneming niet meer in, opgeven was simpelweg geen optie. Dat was gewoon een gedachte die ik niet wilde toestaan. Velen denken waarschijnlijk dat dit een zekere manier is om opgebrand te raken en te wanhopen. Maar voor mij ging het juist om het testen van mijn prestatiegrenzen. Ik wilde kijken wat er allemaal mogelijk was, en dat vergt vooral discipline.

Ik gebruik een vergelijkbare methode in het dagelijks leven. Als ik 's ochtends opsta en geen zin heb om mijn ochtendoefening te doen, schrijf ik het op. Maar ik ga toch. Als ik de komende twee ochtenden hetzelfde gevoel heb, is het waarschijnlijk tijd om mijn strategie te heroverwegen. Maar het is veel waarschijnlijker dat zodra je uit bed komt, de motivatie en de wil terug zijn. Dat je weer plezier beleeft aan het fietsen en dat je jezelf zwakker hebt ingeschat dan je werkelijk bent.

fahrrad.de: 4. Als je zo’n tour opnieuw zou doen, zou je het dan anders doen?

Antwoord Leo: Er was een zekere mate van “waanzin” gepland voor de tour. De fietskeuze was op zichzelf waanzinnig, en ook de spontane routekeuze was roekeloos. Uiteindelijk hebben beide mij veel moeite gekost, maar ik heb geen spijt van deze beslissingen. Maar de volgende keer zou ik waarschijnlijk meer tijd nemen - of een kortere route kiezen. Helaas waren er een of twee plekken waar ik alleen doorheen reed, maar waar een langer verblijf zeker de moeite waard was geweest.

fahrrad.de:5. Hoe inspannend was de tour?

Antwoord Leo: De tour was een van de meest inspannende dingen die ik ooit in mijn leven heb gedaan. Maar dat komt door de beslissing om zulke hoge kilometerstanden te halen. Als ik meer tijd had genomen en een ander kader had gesteld, had de tour veel relaxter kunnen zijn. En toch is dat geen factor die ik zou veranderen: ik hou van de moeite. Ik hou van het gevoel van volledige uitputting als ik na een dag rijden gewoon op mijn slaapmat neerval. De inspanning gaf mij een gevoel van voldoening dat ik de volgende keer niet wil missen.

fahrrad.de: 6. Heb je ooit tijd gehad om de steden en de omliggende gebieden van dichterbij te bekijken?

Antwoord Leo: Zoals al vermeld zou ik de volgende keer meer tijd nemen voor een tour als deze. En toch heb ik natuurlijk veel meegemaakt. Ik heb bomen geveld met een plaatselijke inwoner van British Columbia, met mijn auto door de velden van Manitoba gereden en met veel muziekliefhebbers in Brooklyn gedanst. En ik was opgewonden door veel van de indrukken die zich aandienden. Eén ding is zeker: dit was niet mijn laatste reis naar Canada...

fahrrad.de:7. Wat zijn nu je toekomstplannen?

Antwoord Leo: Er kan veel veranderen in 4 maanden. En dus zijn er een heleboel dingen die ik nu wil aanpakken. Ik zal de film over mijn tour monteren zodat anderen mijn ervaringen kunnen delen. Ik ga weer regelmatig naar de sportschool om de verloren spieren weer op te bouwen. En ik ontmoet weer veel vrienden die ik al een hele tijd niet meer gezien heb. Als ik eenmaal weer thuis ben en mijn verhaal in een film wordt verteld, ga ik waarschijnlijk op zoek naar een nieuwe uitdaging. Ik weet nog niet of ik met de fiets, te voet of met de auto ga reizen. Maar één ding is zeker: het volgende avontuur komt eraan.

Bikepackingreis van Alaska naar New York - eindrapport


Slotwoorden van Leonard Schlüren: Op dit punt wil ik u nogmaals bedanken voor de samenwerking met fahrrad.de - en natuurlijk ook voor u die mij op mijn tour heeft gevolgd. Ik vond het erg leuk om voor je te schrijven en ik hoop dat je mijn berichten leuk vond. De samenvatting van mijn verslagen en tips voor deze bikepackingreis vind je op:

Overzichtspagina voor bikepacking

Vorige Volgende