Vind de juiste fiets voor jouw bikepacking-avontuur
Er zijn veel wielen. Maar welk type fiets is geschikt voor mijn tocht? Iedereen die nog geen langere tocht heeft gereden, denkt misschien bij zichzelf: waarom pak ik niet gewoon de fiets die ik al heb en ga erop uit? Afhankelijk van de route en het type fiets dat je kiest, kan dit een goede beslissing zijn. Maar vaak besef je pas als je onderweg bent dat er aspecten zijn waar je bij het kiezen van een fiets geen rekening mee hebt gehouden, en dit artikel is bedoeld om je te helpen: ik laat de 5 populairste soorten fietsen zien voor toer- en leg uit wanneer ze het beste kunnen worden gebruikt.
Inhoud:
De juiste fietsen voor jouw fietstocht:
De mountainbike
Zeker een klassieker, zoals je hem vaak ziet gebruikt om boodschappen te doen in de supermarkt. Maar of hij nu alleen voorwielvering heeft of als “full bike” – de mountainbike voelt zich pas echt thuis in de natuur, weg van de weg. Wanneer de ondergrond ruwer wordt, is de mountainbike helemaal in zijn element. De vering verdraagt een onstabiele ondergrond en de banden hebben zelfs op losse stenen nog steeds voldoende grip. Als je aan inpakken denkt, heb je vaak meer mogelijkheden dan bij een fatbike. Er zijn enkele modellen met bevestigingen voor bagagerekken en LowRiders. Bij volledig geveerde modellen is dit uiteraard lastiger dan bij modellen die alleen voorwielvering hebben (hardtail). Op een mountainbike kun je hele lange afstanden afleggen; Je reist echter veel langzamer dan met een racefiets of veldritfiets. Maar het plezier van autorijden gaat niet verloren, en er zijn maar een paar paden die je niet op deze manier kunt bewandelen. De perfecte keuze voor wie graag zonder kaart reist en/of op elke reis voorbereid wil zijn.
Een selectie mountainbikes vindt u op: fahrrad.de Mountainbikes
De dikke fiets
Vroeger alleen te vinden in Alaska, waar hij werd gebruikt om bevroren rivieren en meren over te steken, wordt hij nu steeds vaker gezien: de dikke fiets. Hoewel fatbike-frames al sinds 2005 in massaproductie zijn, duurde het tot 2014 voordat de echte doorbraak kwam. De selectie is nu enorm en is verkrijgbaar bij talloze fabrikanten. Meestal hebben ze geen vering of hebben ze alleen vering aan de voorkant. Dit komt door de dikke banden: ze hebben een enorm volume met een lage druk van 0,3-0,6 bar. Dit betekent dat de band zich aanpast aan elke ondergrond, grip heeft op asfalt en aarde en sprongen dempt. Nog een voordeel van de enorme band: hij zakt harder dan mountainbike- of cyclocrossbanden. Dit kan erg praktisch zijn als het gaat om het rijden over sneeuw, modder of zand. De dikke fiets is een soort wonderwapen als het gaat om moeilijk terrein, waardoor routes mogelijk zijn die voorheen als onbegaanbaar werden omschreven. Maar er zijn ook enkele nadelen aan verbonden en in het geval van de fatbike wegen ze zwaar. Door hun formaat hebben de banden een zeer hoge rolweerstand, onvergelijkbaar met mountainbikes etc. Ze zijn bovendien zwaar en hun traagheid maakt het starten en remmen lastig. Door zijn formaat is de fiets uiteraard zwaarder dan sommige andere fietsen, al scheelt het vaak wel op vering. Als je de fiets gebruikt voor een toertocht wil je ook graag tassen aan de fiets bevestigen en dat is bij een fatbike niet eenvoudig. Uiteraard kun je kiezen voor de ‘bikepacking bags’ die je aan het frame, het stuur en de zadelpen bevestigt. Dit is echter alleen een optie als je graag minimalistisch reist. Aanbouwdelen voor lowriders en bagagerekken zijn op deze fietsen een zeldzaamheid, aangezien lange fietstochten eigenlijk niet voor deze fiets bedoeld zijn. Iedereen die wel eens een rugzak heeft gedragen tijdens het fietsen weet dat dit niet de beste oplossing is voor hele lange dagtochten. De fatbike is duidelijk een marginaal fenomeen, met een heel specifiek toepassingsgebied. Dit betekent dat hij niet echt concurreert met andere soorten fietsen: hij wordt alleen gebruikt als andere fietsen hun grenzen bereiken. Want op de lange termijn is de dikke fiets nogal misplaatst op de weg.
De toerfiets
De toerfiets moet, zoals de naam al doet vermoeden, de perfecte metgezel zijn voor langeafstandstochten. Alles is ontworpen met het oog op robuustheid, hoge verpakkingscapaciteit en comfort. Meestal worden "brede" "Schwalbe Marathon Plus-jassen" gemonteerd - een band die zelfs in de regen nog steeds veel grip heeft en een van de extreem slijtvaste modellen is. Er zijn talloze montagemogelijkheden, of het nu om flessen, bagagerekken of LowRiders gaat. Zonder veel moeite wordt de fiets een echte “pakezel”; een laadvermogen tot 50 kilo is meestal geen probleem. En de details kloppen vaak ook: er zijn snelspanners op het achterwiel die de versnellingen als een beschermende kooi omlijsten, intelligente standaards die zelfs bij zware belasting nog steeds grip hebben en lampsystemen die niet door de tassen worden afgedekt. Als er toch iets kapot gaat, is er meestal voor gezorgd dat onderdelen en systemen worden gebruikt die overal ter wereld gemakkelijk kunnen worden vervangen en gerepareerd. De zitpositie is niet sportief zoals op een racefiets, maar comfortabel. De rechtopstaande houding voorkomt onnodige rugpijn tijdens langere tochten.
Een selectie reisfietsen vindt u op: fahrrad.de reisfietsen en fahrrad.de trekkingfietsen
De cyclocross- of grindfiets
De cyclocross- of grindfietsen zijn bedoeld om hoge snelheden te leveren, zelfs buiten verharde wegen. Ze hebben geen vering, zijn vaak plankstijf, robuuster gebouwd dan een racefiets en zien er op het eerste gezicht toch vaak uit als een klassieke racefiets. Maar als je beter kijkt, zie je de verschillen. Het grootste verschil zijn waarschijnlijk de banden. In plaats van racefiets-slicks zijn hier banden met profiel de regel - hoewel ze relatief dun zijn in vergelijking met mountainbikebanden. Hierdoor kunt u zich snel voortbewegen op de weg, maar toch over de nodige tractie beschikken wanneer u over heuvels en dalen rijdt. Een ander punt zijn de schijfremmen. Omdat ze ver van de grond zitten, zijn ze moeilijk vuil te maken en werken ze betrouwbaarder dan velgremmen in natte en vuile omstandigheden. Ze hebben ook over het algemeen een betere grip en bieden een groter remvermogen. De meeste schijfremmen zijn hydraulisch, maar als ze eenmaal beschadigd zijn, heb je pech. Deze reparaties zijn niet alleen complexer en duurder dan het vervangen van een kapotte bowdenkabel; Ook zijn er minder mensen die zo’n rem professioneel kunnen repareren. Problemen komen echter slechts zeer zelden voor bij hoogwaardige schijfremmen. Over het algemeen vergen hydraulische remmen veel minder onderhoud dan mechanische remmen. Mocht je toch liever gebruik maken van mechanische remmen, dan kun je desgewenst ook gebruik maken van mechanische schijfremmen. Deze werken dan ook met een simpele bowdenkabel. Wat de bagagepositie betreft: ook hier zoek je vaak tevergeefs naar bevestigingsmogelijkheden voor opzetstukken. Sommige fabrikanten hebben ze geïnstalleerd, maar ze zijn niet de norm. Als u uw uitrusting dus mee wilt nemen, zorg er dan voor dat u het juiste frame koopt - of neem tassen mee die aan elke fiets kunnen worden bevestigd. Het moet ook vermeld worden: er is ook een klein verschil tussen cyclocross- en grindfietsen. Terwijl de cyclocrossfiets doorgaans ontworpen is voor wedstrijden en kortere, snelle routes off-road en op asfalt, biedt de grindfiets dankzij de wat relaxtere framegeometrie over het algemeen meer comfort voor langere tochten en is daarom geschikter voor een fietstocht dan de cyclocross fiets.
Een selectie cyclocrossers en grindfietsen vindt u op: fahrrad.de Gravelbikes
De racefiets
Laten we naar het andere uiterste gaan, precies het tegenovergestelde van een dikke fiets. De racefiets belichaamt snelheid en sportiviteit, het frame is doorgaans licht van gewicht. Minder fietsen kun je niet op de route krijgen. Het rijgedrag is compromisloos efficiënt en direct, er is geen vering en je voelt elk steentje. Door de zitpositie kunt u naar voren leunen. Het is gestroomlijnd, maar je zult het na verloop van tijd zeker in je rug voelen. Het zadel, meestal niet meer dan een dunne plaat, lijkt geen uitnodiging om te ontspannen. Als je op zoek bent naar bevestigingsmogelijkheden, dan vind je niet veel meer dan schroefdraad voor twee flessenhouders. Er is niets meer gepland omdat het ultralichte ontwerp geen laadvermogen mogelijk maakt.
Een selectie racefietsen vindt u op: fahrrad.de racefietsen
De conclusie en mijn beslissing over het fietstype
De perfecte metgezel - en waarom ik er nog steeds van afzie: waarom rijd ik dan niet gewoon op een toerfiets/reisfiets als de voordelen zo duidelijk zijn, maar kies ik in plaats daarvan voor de racefiets? Zoals vaak het geval is, zit de duivel in de details. Het begint met rijplezier: hoewel je de toerfiets veilig op asfalt- en onverharde wegen kunt verplaatsen, is het (althans voor mij) niet zo leuk. De banden en framegeometrie zijn niet ontworpen om zo stijf en direct te zijn als een cyclocross- of racefiets en zijn niet zo vergevingsgezind als een mountainbike of fatbike. Ik denk ook dat het bijna altijd op precies dezelfde manier werkt - als een compromis. Een ander punt van kritiek is het hoge gewicht: reisfietsen wegen meer dan cyclocross- of racefietsen, en vaak zelfs meer dan mountainbikes. Dit speelt misschien niet zo'n grote rol als je van plan bent een hoge lading te vervoeren, maar iedereen die graag ultralicht reist, zal dit merken. Last but not least - en zeker ook een kwestie van mening - is het uiterlijk. Reisfietsen zijn door en door functioneel en zo zien ze er ook uit. Maar als je een sportievere look wilt, zul je die op de meeste toerfietsen niet vinden.
Waarom kies ik voor een racefiets?
De snelste van alle fietsen heeft een onmiskenbaar voordeel: hij is sneller dan welke andere fiets dan ook en het nemen van bochten is een waar genot. Voor de tocht van Alaska naar New York heb ik geen racebanden op mijn carbon racefiets, maar gebruik in plaats daarvan Schwalbe Marathon Plus. Ze kunnen veel verdragen, hebben grip in de regen en zijn vergevingsgezind op ondergronden die niet perfect geasfalteerd zijn. Als ik verharde wegen wil verlaten, betekent dit bij twijfel: duwen is aan de orde van de dag. Omdat het rijden met een beladen carbon racer over hobbelige oppervlakken kan resulteren in materiaalfalen. Dat zou alles behalve prettig zijn op een tocht als deze. Carbon racers zijn eigenlijk niet bedoeld voor zware lasten, dus ik moet heel voorzichtig zijn op moeilijke ondergronden. Bij twijfel is en blijft de toerfiets de juiste keuze. Het biedt comfort, laadmogelijkheden en hoge veerkracht. Als de toerfiets je te saai is, kijk dan eerst eens naar een grindfiets. Als je van plan bent om over zeer ruig terrein te rijden, heb je nog steeds de mogelijkheid om over te stappen op een mountainbike, hoewel een lichte hardtail voor lange tochten nog steeds de beste keuze onder de mountainbikes is. Een fatbike is eigenlijk niet geschikt voor een lange reis, tenzij je voornamelijk over sneeuw en ijs of zand rijdt. Rest nog te melden dat de meeste type fietsen inmiddels uiteraard ook met elektrische aandrijving verkrijgbaar zijn. Als je de reis dus niet als een grote sportieve uitdaging wilt zien, maar juist als een ontdekkingsreis, kun je ook aan een e-bike variant denken. Zorg er dan wel voor dat er regelmatig oplaadmogelijkheden beschikbaar zijn bij het kiezen van uw route. Alle fietsen en fietstypes zijn verkrijgbaar op fahrrad.de.
Ik zal mijn reis afmaken op een racefiets, ondanks de nadelen, omdat deze er sportief uitziet en ik persoonlijk het gevoel op de fiets prettig vind.
